Katedra Świętego Pawła w Mdinie

 

Główna świątynia katolicka archidiecezji maltańskiej.

Tradycja mówi, że katedra stoi na miejscu willi Publiusza, rzymskiego namiestnika Malty w czasie, gdy św. Paweł Apostoł wylądował na wyspie. Prosty normański budynek pierwszej katedry z końca XI w., gdy Roger I, hrabia Sycylii podporządkował sobie Maltę, został powiększony w 1419.

Pierwsze dowody na istnienie tutaj katedry pochodzą z końca XVI i początku XVII w. Są to dwa freski pędzla Matteo Pereza d'Aleccio (1547–1616) w pałacu Wielkiego Mistrza w Valletcie. Widać na nich kościół przypominający włoski styl romański, z pojedynczą nawą, wysoko sklepionym dachem i masywną dzwonnicą przy jednym z boków. 11 stycznia 1693 starą katedrę zniszczyło trzęsienie ziemi, obejmujące swym zasięgiem cały centralny obszar basenu Morza Śródziemnego. Przetrwała tylko absyda z tyłu budowli, której konstrukcję kilkanaście lat wcześniej (1681) wzmocnił podczas przebudowy maltański architekt Lorenzo Gafà (1638–1703).

Gafie ponownie zlecono projekt katedry i nadzór nad jej odbudową, którą rozpoczął w 1697. Prace postępowały bardzo szybko, już po pięciu latach nowa katedra została konsekrowana.

Katedra św. Pawła jest posadowiona na niskim podwyższeniu na końcu prostokątnego placu o tej samej nazwie. Fasada frontowa, podzielona pilastrami z wykończeniem w stylu korynckim na trzy segmenty, daje jej lekki, ale solidny wygląd.

Dzwonnice - każda z sześcioma dzwonami, z których najstarszy odlano w Wenecji w 1370 - są przysadziste, dając fasadzie ciężkość, lecz przez dwa zegary, dotykające dolnej krawędzi gzymsu, wydaje się ona lżejsza. Prawy zegar pokazuje godziny i minuty, a lewy - dni i miesiące. Nad lekko wysuniętym do przodu środkiem góruje trójkątnie sklepiony portal, a powyżej wejścia widać herb diecezji oraz biało-czerwony herb Mdiny (często mylony z herbem Malty). Po lewej stronie jest rozeta Wielkiego Mistrza Ramona Perellosa (podczas którego rządów katedra została zbudowana), a po prawej - biskupa Cocco Palmieriego, który konsekrował katedrę w 1702, dwa lata przed ukończeniem jej kopuły[4]. Z przodu stoją obowiązkowe działa, część uzbrojenia Zakonu: na lewo holenderskie z 1681, na prawo zaś armata nosząca herb księcia Sabaudii, będąca podarunkiem dla Joannitów, upamiętniająca obronę Rodos.

Wymykająca się spod wież i frontonu, dynamiczny "łabędzi śpiew" Gafy - lekka ośmioboczna kopuła, z ośmioma kamiennymi zwojami ponad wysokim bębnem, prowadzącym do zgrabnej latarni. Podobna w stylu do kopuły kościoła św. Katarzyny w Żejtun. Najlepiej oglądać ją od wewnątrz, lub z pewnej odległości.

Adres: 

2 Triq San Pawl, L-Imdina MDN 1061, Malta